Lieve allemaal,

Eindelijk was het dan zover. Ontbijten, tandenpoetsen en uniform aan...op naar het kinderdagverblijf!

Afgelopen week ben ik voor het eerst twee dagen naar het kinderdagverblijf geweest samen met Cooper. Er zijn totaal drie verschillende locaties van het kinderdagverblijf. Omdat Cooper twee jaar is gaat hij naar de locatie 'love and patience'. Hier zitten de kinderen van twee tot vier jaar. Mijn locatie heet Amy's Academy en ligt ongeveer op twintig minuten afstand van het andere kinderdagverblijf. Dit is geen kinderdagverblijf, maar een pre-school.In de ochtend verzamelen we op één locatie en vanaf daar worden alle kinderen met de schoolbus (I love it) gebracht naar hun eigen locatie. Ik heb geweldige kinderen ontmoet, veel nieuwe indrukken en een wereld van verschil. Wat een groot verschil tussen een Amerikaans en een Nederlands kinderdagverblijf! Op mijn eerste dag viel mijn mond open van verbazing. Ieder kind had een uniform aan, ze kunnen tot honderd tellen, lezen hele boeken en kunnen elk woord schrijven. Vier jaar zijn en dan dit al allemaal kunnen. Ik heb er zo mijn mening over. Heel veel mensen vinden het juist goed dat kinderen al veel leren op jonge leeftijd. Bijna alle kinderdagverblijven in Amerika zijn meer van het leren en weten dan van het spelen. Ik vind dat een kind van vier jaar natuurlijk wel al dingen moet leren, maar ook nog het recht heeft om gewoon nog kind zijn! Ondanks dat ik het oneens ben met de uitgangspunten van het kinderdagverblijf, heb ik wel een ontzettende leuke dag gehad en heb ik heel veel geleerd. De kinderen zijn stuk voor stuk weer geweldig en daar draait het uiteindelijk allemaal om..de kids! Ik kan niet wachten om weer naar Amy's Academy te gaan. Vorige week vrijdag was het voor mij tijd om naar huis te gaan. Ik zei de kinderen gedag en toen voelde ik me zo trots. Een meisje uit de groep riep; Bye miss Esmee, I love you. Dat was het perfecte einde van mijn eerste week at Amy's Academy. The best thing you can spend on your children is time.

Maaaaaaaar...voorlopig heb ik een weekje vrij, want eindelijk komen mijn ouders morgen naar New York! Ik ben zo benieuwd hoe zij mijn leven in New York zullen vinden. Gezellig winkelen samen (sorry pap...moet ook gebeuren hihi), Brooklyn verkennen en een dag naar het Summercamp. Vanavond ga ik extra vroeg slapen zodat het snel morgen is. JFK Airport, terminal 3, kwart voor 2...ik zal er staan morgen!

Afgelopen week was ook weer het tweede debat tussen President Obama en Romney. Ik heb het niet helemaal kunnen volgen, maar ik hoorde genoeg gejuich dus Obama heeft goed zijn best gedaan. Ik heb het debat op internet nog even terug gelezen en Obama staat voor. Yes we can! Op6 November zullen de presidentsverkiezingen zijn en dan zit ik voor de buis.

Verder gaat met mij en Cooper alles uitstekend. Wat is het toch een heerlijk mannetje en wat ga ik hem ontzettend missen. Maar helaas komen aan alle leuke dingen ook weer een einde. Gelukkig hebben we nog meer dan twee hele lange maanden samen. Samen naar de speeltuin, dierentuin, museum en Manhattan. Afgelopen week ben ik zelf op een avond even naar Manhattan geweest. De eerste kerstwinkels, kerstafdelingen en kerstlichtjes gezien. Wat schitterend! Ik vind het wel moeilijk dat ik dit jaar met Kerst en Oud en Nieuw niet thuis ben. Aan de andere kant kan ik volgend jaar Oud en Nieuw wel zeggen; vorig jaar stond ik met Oud en Nieuw op Times Square! Ondanks dat er dagen tussen zitten die moeilijk zijn en dat ik thuis mis, geniet ik wel van elke dag. Als ik dan naar dat mannetje kijk dan denk ik keer op keer weer...het is me allemaal waard!

Traveling is a brutality. It forces you to trust strangers and to lose sight of all that familiar comfort of home and friends. But it's all worth it.

Liefs,

Esmee